Pompa ciepła: Monoblok czy Split? Porównanie 2025

Wybór odpowiedniej pompy ciepła to decyzja, która na lata wpływa na komfort i budżet domowy. Kluczowe zagadnienie, przed którym stają inwestorzy, to dylemat: pompa ciepła powietrze-woda monoblok czy split? Rozstrzygnięcie, czy pojedyncza jednostka zewnętrzna, czy system rozdzielony, jest dla nas optymalne, zależy od wielu czynników, które z pozoru mogą wydawać się marginalne, ale w rzeczywistości odgrywają decydującą rolę. Podsumowując krótko to zagadnienie, monoblok to wygoda i szybkość montażu, a split to elastyczność i często niższy poziom hałasu wewnątrz budynku.

Spis treści:

• Wady i zalety powietrznych pomp ciepła monoblok
• Wady i zalety powietrznych pomp ciepła split
• Koszty instalacji i eksploatacji: Monoblok kontra Split 2025
• Która pompa ciepła powietrze/woda jest najlepsza dla Ciebie?
• Q&A

Zanim zagłębimy się w szczegóły, warto zrozumieć, że obie technologie, choć różne w swojej budowie, mają ten sam cel: efektywne i ekologiczne ogrzewanie domu. Obie czerpią energię z otoczenia, precyzyjniej – z powietrza zewnętrznego, co eliminuje potrzebę skomplikowanych odwiertów czy rozległych kolektorów gruntowych. To właśnie ta prostota i niezależność od podłoża sprawia, że pompy powietrze-woda zyskały tak wielką popularność na rynku odnawialnych źródeł energii.

Kiedy rozważamy zakup pompy ciepła, często myślimy o niej jako o urządzeniu "produkującym" ciepło. Tymczasem jej prawdziwa magia polega na czymś zupełnie innym – na przenoszeniu energii cieplnej, a nie jej wytwarzaniu. Wykorzystuje ona zjawisko przemian termodynamicznych w układzie chłodniczym, aby "przesuwać" ciepło z jednego miejsca do drugiego, podobnie jak lodówka, tyle że w odwrotnym kierunku. Ten proces jest tak efektywny, że około 75% ciepła pochodzi z darmowego źródła – powietrza, a zaledwie 25% energii elektrycznej jest zużywane do zasilania sprężarki, która podnosi temperaturę czynnika chłodniczego do poziomu użytecznego w instalacji grzewczej.

W sercu każdej pompy ciepła leży zamknięty obieg czynnika chłodniczego, który składa się z czterech kluczowych elementów: parownika, sprężarki, skraplacza i zaworu rozprężnego. Parownik odbiera ciepło z powietrza zewnętrznego, a następnie sprężarka podnosi ciśnienie i temperaturę czynnika. W skraplaczu ciepło jest przekazywane do instalacji grzewczej domu, a zawór rozprężny obniża ciśnienie i temperaturę czynnika, przygotowując go do ponownego odbioru ciepła z otoczenia. W przypadku pomp typu split do instalacji dochodzą dwie jednostki – wewnętrzna (hydroboks ze skraplaczem) i zewnętrzna (zawierająca wentylator, parownik i sprężarkę), połączone rurami z czynnikiem chłodniczym. To właśnie w tym podziale tkwi kluczowa różnica między monoblokiem a splitem, mająca wpływ na proces instalacji, koszty oraz późniejsze użytkowanie.

Zobacz także: Pompa ciepła wodorowa: rewolucja w ogrzewaniu domów

Krótka metaanaliza danych wskazuje, że wybór między pompą ciepła powietrze-woda monoblok a split to nie tylko kwestia technicznych parametrów, ale również logistyki i przepisów. Kluczowym czynnikiem, który wpływa na decyzję, jest kwestia czynnika chłodniczego, który w monobloku pozostaje w zamkniętym obiegu zewnętrznej jednostki, eliminując potrzebę jego rozprowadzania po budynku i uwalniając instalatora od specjalistycznych uprawnień Chłodniczych. W przeciwieństwie do tego, w systemie split czynnik chłodniczy krąży między jednostką zewnętrzną a wewnętrzną, co wymaga precyzyjnego połączenia i napełnienia instalacji przez wykwalifikowanego specjalistę z certyfikatem F-gazowym.

Ta różnica ma istotne konsekwencje dla kosztów instalacji i bezpieczeństwa eksploatacyjnego. Monoblok, choć często droższy w zakupie, może zaoferować niższe koszty montażu i zmniejszone ryzyko wycieku czynnika chłodniczego. Split natomiast, tańszy w samej pompie, może wiązać się z wyższymi kosztami robocizny i większym nakładem pracy przy montażu. Dodatkowo, w monobloku musimy pamiętać o konieczności zabezpieczenia układu wodnego przed zamarzaniem, co zazwyczaj wiąże się z zastosowaniem glikolu. To pokazuje, że każdy medal ma dwie strony, a idealne rozwiązanie często jest kompromisem.

Wady i zalety powietrznych pomp ciepła monoblok

Pompa ciepła monoblok to rozwiązanie, które od kilku lat zyskuje na popularności, zwłaszcza wśród inwestorów ceniących sobie prostotę i bezpieczeństwo instalacji. Jak sama nazwa wskazuje, wszystkie kluczowe komponenty układu chłodniczego – parownik, sprężarka, skraplacz i zawór rozprężny – zamknięte są w jednej, kompaktowej jednostce zewnętrznej. Dzięki temu do wnętrza budynku doprowadza się jedynie rury wodne, co znacząco upraszcza proces montażu i minimalizuje ryzyko błędów.

Zobacz także: Pompa ciepła 7 kW na ile metrów – dobór metrażu

Jedną z największych zalet monobloku jest jego łatwość instalacji. Nie ma potrzeby łączenia dwóch jednostek systemem rur z czynnikiem chłodniczym, co eliminuje skomplikowane prace spawalnicze czy lutownicze na placu budowy. To z kolei oznacza, że instalację może wykonać każdy wykwalifikowany hydraulik, bez konieczności posiadania specjalistycznych uprawnień F-gazowych. Taka prostota przekłada się na niższe koszty montażu i skrócenie czasu jego trwania, co jest atrakcyjną perspektywą dla wielu inwestorów.

Kolejnym istotnym plusem jest bezpieczeństwo użytkowania. Ponieważ cały układ chłodniczy znajduje się na zewnątrz, ryzyko wycieku czynnika chłodniczego do wnętrza budynku jest praktycznie zerowe. To szczególnie ważne w kontekście stosowania czynników chłodniczych, które mogą być łatwopalne lub szkodliwe dla zdrowia. W przypadku ewentualnej awarii i wycieku, czynnik ulatnia się bezpośrednio do atmosfery, nie zagrażając domownikom.

Co więcej, monoblok charakteryzuje się zazwyczaj niższym poziomem hałasu wewnątrz budynku. Sprężarka, będąca głównym elementem generującym dźwięk, umieszczona jest poza domem. Oznacza to większy komfort akustyczny dla mieszkańców i możliwość instalacji pompy bliżej sypialni czy stref dziennych, bez obawy o uciążliwe szumy. W wielu nowo budowanych domach, gdzie dąży się do minimalizacji wszelkich źródeł hałasu, to rozwiązanie jest zdecydowanie preferowane.

Jednakże, żadne rozwiązanie nie jest idealne i monoblok również ma swoje wady. Najpoważniejszą z nich jest konieczność zabezpieczenia instalacji wodnej przed zamarzaniem. Ponieważ w rurach łączących jednostkę zewnętrzną z jednostką wewnętrzną przepływa woda, w przypadku awarii zasilania lub bardzo niskich temperatur, istnieje ryzyko jej zamarznięcia i uszkodzenia rur. Aby temu zapobiec, często stosuje się roztwór glikolu, co zwiększa koszty eksploatacji i może nieznacznie obniżać efektywność energetyczną systemu z powodu mniejszych zdolności cieplnych glikolu w porównaniu do wody.

Inną potencjalną wadą jest większy rozmiar jednostki zewnętrznej. Cały układ chłodniczy, w tym skraplacz, musi zmieścić się w jednej obudowie, co sprawia, że jednostka monoblokowa jest zazwyczaj większa i cięższa od jednostki zewnętrznej pompy typu split. Może to stanowić wyzwanie estetyczne lub logistyczne, zwłaszcza na niewielkich działkach czy w przypadku instalacji w istniejących budynkach z ograniczoną przestrzenią zewnętrzną. Wymaga to odpowiedniego zaplanowania miejsca montażu i stabilnego podłoża.

Kolejnym aspektem jest wrażliwość na niskie temperatury w kontekście samej instalacji wodnej. Jeśli instalacja zostanie niewłaściwie zabezpieczona, a zanik prądu utrzyma się dłużej, istnieje realne ryzyko poważnej awarii. Niektóre modele monobloków mają wbudowane grzałki do podgrzewania czynnika krążącego w rurach zewnętrznych w przypadku zagrożenia zamarznięciem. Należy jednak pamiętać, że rozwiązanie to zwiększa chwilowo zużycie energii elektrycznej.

Podsumowując, pompa ciepła powietrze-woda monoblok to doskonałe rozwiązanie dla tych, którzy szukają prostego, bezpiecznego i cichego ogrzewania. Jej atuty to łatwość montażu i brak konieczności posiadania przez instalatora uprawnień F-gazowych, co przekłada się na niższe koszty instalacji. Niemniej jednak, należy pamiętać o zagrożeniach związanych z zamarzaniem instalacji wodnej oraz o większych gabarytach jednostki zewnętrznej, co wymaga starannego planowania miejsca jej posadowienia na posesji.

Wady i zalety powietrznych pomp ciepła split

Pompa ciepła powietrze-woda split to jedno z najczęściej wybieranych rozwiązań na rynku, oferujące elastyczność i sprawdzone technologie. Charakteryzuje się tym, że układ chłodniczy jest podzielony na dwie jednostki: zewnętrzną, zawierającą parownik i sprężarkę, oraz wewnętrzną, czyli hydroboks, w którym znajduje się skraplacz. Obie części połączone są rurami, w których krąży czynnik chłodniczy. Ta konstrukcja ma swoje specyficzne zalety i wady, które warto rozważyć przed podjęciem decyzji o zakupie.

Jedną z głównych zalet pompy ciepła split jest mniejszy wymiar jednostki zewnętrznej w porównaniu do wersji monoblokowej. Dzieje się tak, ponieważ część komponentów układu chłodniczego, w tym skraplacz, znajduje się w jednostce wewnętrznej. Mniejsza jednostka zewnętrzna jest estetyczniejsza i łatwiejsza do wkomponowania w otoczenie domu, zwłaszcza na posesjach o ograniczonej przestrzeni. Jest to istotna zaleta dla osób, które cenią sobie dyskretne rozwiązania techniczne.

Kolejną, niezaprzeczalną korzyścią jest brak konieczności stosowania glikolu w obiegu grzewczym między jednostkami. Pomiędzy jednostką zewnętrzną i wewnętrzną przepływa czynnik chłodniczy, który nie zamarza nawet w bardzo niskich temperaturach. To eliminuje ryzyko zamarznięcia instalacji, nawet w przypadku długotrwałego braku prądu. Ponadto, brak glikolu oznacza, że system jest bardziej efektywny, ponieważ woda ma lepsze właściwości przenoszenia ciepła niż roztwór glikolu, co może przełożyć się na niższe rachunki za energię elektryczną.

Jednostka wewnętrzna, czyli hydroboks, zazwyczaj jest umieszczana w kotłowni lub pomieszczeniu gospodarczym i jest połączona z domową instalacją grzewczą już za pomocą rur z wodą. Dzięki temu, że część elementów odpowiedzialnych za wymianę ciepła znajduje się w środku, cała instalacja jest mniej narażona na ekstremalne warunki pogodowe. Dodatkowo, hydroboks często integruje w sobie inne elementy, takie jak grzałka wspomagająca, naczynie przeponowe czy pompa obiegowa, co może być wygodne i oszczędza miejsce.

Niestety, pompy ciepła split mają także swoje wady, które należy brać pod uwagę. Najważniejszą z nich jest wymóg montażu przez instalatora posiadającego certyfikat F-gazowy. Ze względu na to, że układ chłodniczy jest dzielony i wymaga połączenia oraz napełnienia czynnikiem chłodniczym na miejscu instalacji, niezbędne są specjalistyczne uprawnienia. To podnosi koszty montażu, a także może ograniczyć dostępność wykonawców. Znalezienie odpowiedniego fachowca, który wykona swoją pracę sumiennie i zgodnie z przepisami, jest kluczowe w przypadku splitu.

Kolejnym aspektem jest potencjalne ryzyko wycieku czynnika chłodniczego. Choć nowoczesne instalacje są projektowane tak, aby minimalizować to ryzyko, każde połączenie rur zwiększa prawdopodobieństwo nieszczelności w długim okresie eksploatacji. W przypadku wycieku czynnika chłodniczego może dojść do obniżenia wydajności pompy, a nawet uszkodzenia sprężarki. Regularne kontrole szczelności, choć nie zawsze wymagane przez prawo, są zawsze rekomendowane dla zachowania optymalnej i bezpiecznej pracy urządzenia.

Ostatnią z istotnych wad jest potencjalnie wyższy poziom hałasu wewnątrz budynku, choć jest to cecha dyskusyjna i zależy od konkretnego modelu pompy. W jednostce wewnętrznej (hydroboksie) znajduje się skraplacz, który również generuje pewien poziom dźwięku. Jeśli hydroboks jest umieszczony blisko pomieszczeń mieszkalnych, niektórzy użytkownicy mogą odczuwać delikatny dyskomfort. Producenci stale pracują nad redukcją hałasu, ale jest to coś, o czym warto pamiętać przy planowaniu miejsca instalacji.

Podsumowując, pompa ciepła powietrze-woda split to elastyczne rozwiązanie z mniejszą jednostką zewnętrzną i brakiem glikolu w obiegu, co pozytywnie wpływa na efektywność. Idealnie sprawdza się w miejscach o ograniczonej przestrzeni zewnętrznej. Jednak wymaga specjalistycznego montażu przez certyfikowanego instalatora F-gazowego, co może podnieść początkowe koszty i wymagać większej uwagi przy wyborze wykonawcy. Należy również pamiętać o potencjalnym, choć minimalnym, ryzyku wycieku czynnika chłodniczego i możliwości generowania hałasu przez jednostkę wewnętrzną.

Koszty instalacji i eksploatacji: Monoblok kontra Split 2025

Analizując koszty związane z pompami ciepła, nie możemy patrzeć jedynie na cenę zakupu samego urządzenia. Na ostateczny bilans finansowy składają się zarówno koszty instalacji, jak i bieżące wydatki eksploatacyjne. W przypadku pomp ciepła typu monoblok i split, choć cel jest ten sam, ich struktura kosztów znacząco się różni, co ma istotne znaczenie dla końcowej decyzji inwestycyjnej na rok 2025 i kolejne lata.

Zacznijmy od kosztów instalacji. Pompa ciepła monoblok, choć często charakteryzuje się nieco wyższą ceną katalogową samego urządzenia (średnio od 25 000 do 45 000 PLN w zależności od mocy i producenta), zazwyczaj oferuje niższe koszty montażu. Wynika to z faktu, że cały układ chłodniczy jest fabrycznie zamknięty w jednostce zewnętrznej. Nie ma potrzeby łączenia przewodów z czynnikiem chłodniczym na miejscu, co eliminuje konieczność zatrudniania instalatora posiadającego uprawnienia F-gazowe. Standardowy hydraulik z odpowiednimi umiejętnościami jest w stanie podłączyć system do instalacji grzewczej, co może obniżyć koszt robocizny o 10-20% w porównaniu do splitu.

W przypadku pompy ciepła split, cena samego urządzenia (jednostki zewnętrznej i wewnętrznej) może być początkowo niższa, kształtując się w przedziale 22 000 do 40 000 PLN. Jednakże, kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost kosztów instalacji jest konieczność zatrudnienia certyfikowanego instalatora F-gazowego. Połączenie jednostek i napełnienie układu czynnikiem chłodniczym to praca wymagająca specjalistycznych umiejętności i narzędzi, co winduje koszt robocizny. Dodatkowo, w zależności od długości rur z czynnikiem chłodniczym, może być potrzebne doładowanie czynnika, co jest dodatkowym kosztem, zazwyczaj rzędu kilkuset złotych.

Bardzo istotnym ukrytym kosztem w monobloku jest konieczność zabezpieczenia instalacji wodnej przed zamarzaniem. Najczęściej stosuje się roztwór glikolu, którego zakup i napełnienie instalacji to wydatek rzędu 500-1500 PLN, w zależności od objętości instalacji. Dodatkowo, rury wodne prowadzące do i z budynku muszą być odpowiednio zaizolowane i zabezpieczone, aby zminimalizować straty ciepła i ryzyko zamarznięcia, co również generuje koszty materiałowe i robocizny, rzędu 300-800 PLN.

Przejdźmy teraz do kosztów eksploatacji. Tutaj różnice są subtelniejsze, ale mają swoje znaczenie w długoterminowej perspektywie. Główne koszty eksploatacji to zużycie energii elektrycznej. W tym aspekcie pompy ciepła split mogą mieć niewielką przewagę, ponieważ nie zawsze wymagają stosowania glikolu w obiegu pomiędzy jednostkami. Glikol, posiadając gorsze właściwości termiczne niż woda, może obniżać efektywność transferu ciepła, co prowadzi do minimalnie wyższego zużycia energii elektrycznej przez sprężarkę, aby osiągnąć tę samą temperaturę wody grzewczej. Szacuje się, że ta różnica może wynosić od 1% do 3% rocznego zużycia energii elektrycznej na ogrzewanie, co w skali dekady może przełożyć się na kilkaset złotych.

Jednakże, koszty eksploatacji to także konserwacja i serwis. Zarówno monoblok, jak i split wymagają regularnych przeglądów, zazwyczaj raz na rok lub dwa lata. Koszt takiego przeglądu mieści się zazwyczaj w przedziale 300-600 PLN. W przypadku pompy ciepła split, dodatkowe kontrole szczelności układu chłodniczego mogą być zalecane lub wymagane przez prawo w zależności od ilości czynnika chłodniczego w systemie. Należy na to zwrócić uwagę, choć nowoczesne czynniki chłodnicze, takie jak R32, mają niższy współczynnik GWP (Global Warming Potential) i mniejsze wymagania dotyczące częstotliwości kontroli.

Warto również wziąć pod uwagę, że dłuższa żywotność układu chłodniczego, która jest bardziej prawdopodobna w przypadku monobloku (bo fabrycznie szczelny system eliminuje ryzyko błędów montażowych, które są główną przyczyną awarii w splitach), może przełożyć się na niższe koszty napraw i wymian w dłuższej perspektywie, często po 10-15 latach eksploatacji. Ale to już są spekulacje, ponieważ jakość produktów różnych producentów jest różna.

Podsumowując koszty na rok 2025, pompa ciepła monoblok może wiązać się z wyższym kosztem zakupu urządzenia, ale niższymi kosztami instalacji. Dodatkowym ukrytym kosztem jest glikol i zabezpieczenie instalacji wodnej. Pompa ciepła split może być tańsza w zakupie, ale droższa w montażu ze względu na konieczność zatrudnienia specjalisty F-gazowego. W eksploatacji różnice w zużyciu energii są minimalne, choć split może mieć tu delikatną przewagę. Ostateczny wybór zależy od indywidualnych preferencji inwestora, dostępności instalatorów oraz długoterminowej perspektywy na oszczędności.

Która pompa ciepła powietrze/woda jest najlepsza dla Ciebie?

Odpowiedź na pytanie, która pompa ciepła powietrze/woda jest najlepsza dla Ciebie, nie jest prosta i nie ma jednej uniwersalnej odpowiedzi. To raczej kwestia głębszej analizy Twoich indywidualnych potrzeb, warunków panujących w miejscu instalacji oraz priorytetów, które stawiasz przed systemem grzewczym. Czy kluczowa jest dla Ciebie prostota montażu, czy może elastyczność i minimalne wymiary jednostki zewnętrznej? Postarajmy się rozebrać ten dylemat na czynniki pierwsze, tak abyś mógł podjąć świadomą decyzję.

Zacznijmy od scenariuszy, w których pompa ciepła monoblok może okazać się strzałem w dziesiątkę. Jeśli zależy Ci na szybkim i nieskomplikowanym montażu, a także na ograniczeniu kosztów robocizny związanej z instalacją, monoblok jest prawdopodobnie lepszym wyborem. Brak konieczności pracy z czynnikiem chłodniczym na budowie oznacza, że instalację może wykonać każdy autoryzowany hydraulik, bez potrzeby kosztownych certyfikatów F-gazowych. To szczególnie cenne, gdy terminy gonią, a budżet na robociznę jest ograniczony.

Ponadto, jeśli hałas jest dla Ciebie priorytetem w kontekście wewnętrznego komfortu, monoblok ma tu wyraźną przewagę. Cały układ chłodniczy, w tym głośna sprężarka, znajduje się na zewnątrz budynku. Dzięki temu w pomieszczeniach wewnętrznych panuje cisza, co jest nieocenione w domach, gdzie kotłownia lub pomieszczenie techniczne są blisko sypialni czy salonu. To także świetne rozwiązanie dla osób o wysokiej wrażliwości na dźwięki, które cenią sobie spokój w swoim otoczeniu. Zadbaj tylko o odpowiednie podłoże dla jednostki zewnętrznej, bo wibracje potrafią przenosić się na konstrukcję.

Natomiast, jeśli Twoja działka jest niewielka lub zależy Ci na jak najmniejszych gabarytach jednostki zewnętrznej, to pompa ciepła split może okazać się lepszą opcją. Rozdzielenie układu na dwie części pozwala na umieszczenie skraplacza wewnątrz budynku, co znacząco zmniejsza wymiary i masę jednostki stojącej na zewnątrz. To estetyczne rozwiązanie, które łatwiej wkomponować w krajobraz ogrodu, nie zaburzając jego harmonii. Jest to również korzystne w przypadku renowacji, gdzie przestrzeń na zewnątrz może być ograniczona.

Kolejnym argumentem przemawiającym za splitem jest brak glikolu w obiegu czynnika chłodniczego. Oznacza to, że nie ma ryzyka zamarznięcia instalacji w przypadku awarii zasilania, a sam system jest nieco bardziej efektywny ze względu na lepsze właściwości termiczne wody niż glikolu. Długoterminowo może to przełożyć się na minimalnie niższe rachunki za prąd i prostszą konserwację. Mimo wszystko, w przypadku bardzo długich odcinków rur wodnych (doprowadzających ciepło z hydroboksu do grzejników/podłogówki), również warto zadbać o ich izolację.

Warto zastanowić się również nad dostępnością serwisu i instalatorów. Choć w przypadku splitu wymagane są uprawnienia F-gazowe, rynek specjalistów w tym zakresie jest coraz szerszy. W niektórych regionach znalezienie dobrego instalatora z takimi uprawnieniami może być łatwiejsze niż w przypadku monobloku, gdzie choć montaż jest prostszy, wiedza o specyfice układu wodnego z glikolem jest kluczowa. Zawsze jednak powinieneś oczekiwać od instalatora dokumentów potwierdzających jego kwalifikacje.

Na koniec, rozważ długoterminową perspektywę. Chociaż początkowe koszty mogą się różnić, długoterminowe oszczędności wynikające z efektywnej eksploatacji są najważniejsze. Postaw na renomowanego producenta i model o wysokim współczynniku COP (Coefficient of Performance) oraz SCOP (Seasonal Coefficient of Performance). Nie zapominaj o możliwości skorzystania z programów dofinansowań, takich jak "Czyste Powietrze" czy "Moje Ciepło", które mogą znacząco obniżyć początkową inwestycję, niezależnie od wybranego typu pompy. Decyzja o wyborze pompy ciepła powietrze-woda monoblok czy split to inwestycja na lata, która wpłynie na Twój komfort i wydatki, dlatego warto poświęcić czas na rzetelną analizę i konsultacje z ekspertami.

Q&A

1. Czym różni się pompa ciepła powietrze-woda monoblok od split?

Kluczowa różnica polega na budowie układu chłodniczego: w monobloku wszystkie jego elementy (parownik, sprężarka, skraplacz, zawór rozprężny) znajdują się w jednej jednostce zewnętrznej, a do budynku doprowadzane są jedynie rury wodne. Natomiast w splicie układ jest podzielony na jednostkę zewnętrzną (parownik, sprężarka) i wewnętrzną (skraplacz), połączone rurami z czynnikiem chłodniczym.

2. Czy pompa ciepła monoblok jest trudniejsza w montażu niż split?

Nie, wręcz przeciwnie. Pompa ciepła monoblok jest zazwyczaj łatwiejsza i tańsza w instalacji, ponieważ nie wymaga łączenia układu chłodniczego ani posiadania przez instalatora uprawnień F-gazowych. Cały układ chłodniczy jest fabrycznie zamknięty. Montaż splitu wymaga specjalistycznej wiedzy i certyfikatu F-gazowego, co wpływa na koszt i złożoność instalacji.

3. Czy w pompie ciepła monoblok jest ryzyko zamarznięcia?

Tak, w monobloku istnieje ryzyko zamarznięcia instalacji wodnej, która łączy jednostkę zewnętrzną z wewnętrzną częścią instalacji grzewczej, zwłaszcza w przypadku awarii zasilania lub bardzo niskich temperatur. Aby temu zapobiec, często stosuje się roztwór glikolu w obiegu, lub pompa posiada wewnętrzne zabezpieczenia grzałkami.

4. Która pompa ciepła generuje mniej hałasu w budynku?

Pompa ciepła monoblok generuje zazwyczaj mniej hałasu wewnątrz budynku, ponieważ wszystkie głośne elementy (głównie sprężarka) znajdują się w jednostce zewnętrznej. W splicie, jednostka wewnętrzna (hydroboks) zawiera skraplacz, który również może emitować pewien poziom hałasu, choć producenci stale dążą do jego minimalizacji.

5. Jaki typ pompy ciepła jest bardziej ekonomiczny w eksploatacji?

Koszty eksploatacji są zbliżone dla obu typów. Split może mieć minimalną przewagę ze względu na brak konieczności stosowania glikolu (który nieznacznie obniża efektywność), ale różnice są zazwyczaj symboliczne (około 1-3% rocznego zużycia energii). Koszty serwisu i konserwacji są podobne dla obu rozwiązań, choć w splicie mogą dochodzić koszty kontroli szczelności czynnika chłodniczego.